Zapisywanie posiłków

Wczoraj minął miesiąc, odkąd się odchudzam i zapisuję posiłki. Przyjrzałam się swoim jadłospisom i czarno na białym widzę, że miałam błędne przekonania na temat tego, jak się odżywiam. Gdyby ktoś mnie zapytał, czy jem dużo warzyw odpowiedziałabym : bardzo dużo!. A co widzę ? Są dni, kiedy nie ma ich prawie wcale. Uwielbiam warzywa, nie wyobrażam sobie obiadu bez nich - czy na surowo, czy gotowane, myślałam więc, że jem ich co najmniej tyle, ile we współczesnych zaleceniach ( 3 porcje warzyw i 2 porcje owoców dziennie).
To doświadczenie pokazało mi, ile szczegółów może nam umknąć jeżeli opieramy się tylko na pamięci i wyobrażeniach. Zapisywanie uniemożliwia mi myślenie typu " tak mało jem a tyję, ach ta moja tarczyca". Staram się wpisywać wszystkie przekąski i podjadanie - przekąska jest zaplanowana, podjadanie - nie:), ale czasem przed pójściem spać mi się coś przypomni i dopisuję następnego dnia. Ta ostatnia rubryka pokazuje mi, że gdybym raz na zawsze pozbyła się tego nawyku, nie miałabym problemu z nadwagą. Tutaj są te nadplanowe kalorie, od których tyję. Teraz, kiedy się pilnuję jest to 200 - 400 kcal, ile było gdy sie nie odchudzałam? Myślę, że co najmniej dwa razy tyle.

Coraz bardziej widzę sens prowadzenia dzienniczka w trakcie odchudzania. Przypomina mi to trochę te amerykańskie programy, w których osoby otyłe gromadzą na stole wszystko co jedzą i dopiero wtedy zdają sobie sprawę ile i jakie śmieci trafiają do ich żołądków. Nie brońcie się więc przed spisywaniem posiłków  - wtedy gdy chcecie schudnąć lub wtedy, gdy wydaje Wam się że jecie mało, tyjecie i nie widzicie przyczyny.
To pomoże Wam ocenić, jak jest naprawdę.